بوی نم اذیتم می‌کند.   “لباسا بوی نم گرفته اینقد که دیر انداختیش روی بند” بابا بی‌توجه به مامان حرفش را ادامه داد: “قاطی این

میز چوبیِ زیبا، پر از کاغذهای درهم است. میز، کنج اتاقی کوچک با سه ضلع بدون پنجره و روبه‌روی ضلع چهارم، ضلعی که تماما از

الف. روبه‌روی آینه دسته‌ای مو را از روی چشم‌ کنار زدم. تازه از خواب بیدار شده بودم، موهام به هم ریخته بود، شانه را برداشتم

هوا کاملا تاریک شده بود و من در برجک ایستاده‌ بودم. آن جا را نمی‌شناختم. ترس، توان حرکت را از پاهایم گرفته و دهانم خشک